Het klinkt als een droom, emigreren naar een tropisch eiland. Dit is toch iedereen zijn droom? Dus ook die van mij, dacht ik! Niets is minder waar. Dit wordt geen clickbait artikel met een twist dat ik uiteindelijk toch wel op een eiland wil wonen. Nee, het is gewoon echt niet meer mijn droom. Waarom dan niet?
Met deze gedachte vertrok ik in december naar Curaçao, daar zou het échte leven zijn. Werken in de zon en alleen maar relaxen op het strand, een beetje duiken met wat vissen. Mijn mening heeft dan ook betrekking op kleine tropische eilanden en niet op gigantische eilanden zoals in Indonesië.
Alleen maar aan het strand liggen
Dat is gewoon niks voor mij. Doordeweeks zou ik dan werken en in het weekend is het dan tijd om dingen te doen. Naar het strand gaan is natuurlijk hoofdactiviteit nummer 1. Na 2 uurtjes heb ik het eigenlijk altijd wel gehad met het strand. Begrijp me niet verkeerd, ik vind een paar dagen strand na rondreizen heerlijk hoor. Netals duiken en snorkelen.
Verder is er gewoon niet zoveel te doen op zo’n eiland. Er zijn geen pretparken, geen dierentuinen zoals we die bijvoorbeeld in Nederland kennen. Als Antilliaans kind sta je dan versteld als je dan eens in een dierentuin komt!
De andere kant van het paradijs
Op veel eilanden is het ontiegelijk druk. Die idyllische plaatjes van verlaten strandjes, nou ik zal je uit je droom halen, dit komt echt sporadisch voor op deze eilanden. Op Curaçao staat er bijvoorbeeld midden op het eiland een olieraffinaderij die de lucht ontiegelijk hard vervuild. Er zijn een boel mensen met astma door deze raffinaderij en wat levert het op? Niet heel veel, want het is een Venezuelaans bedrijf. Wellicht houdt deze raffinaderij ermee op aangezien Venezuela failliet is en zij de klanten niet meer kunnen betalen. Iedereen heeft een eigen auto en daardoor is het altijd druk op de wegen. Ik stond elke dag op weg naar stage wel in de file en op de terugweg hetzelfde liedje. Fietsen doen ze helaas niet aan. 
Je raakt in een sleur
Het is telkens hetzelfde liedje. Op Curaçao was er elke week van de dag wel een speciale avond, maar elke week was dit dan ook hetzelfde. Dus elke vrijdag zat je dan weer bij dezelfde bar aan het strand. Uiteten gaan aan het strand is opeens ook niet zo speciaal meer. Daardoor is het jammer dat je ook niet zomaar van het eiland af kan komen. Zo gaan er geen boten vanaf Curaçao naar een ander eiland en even vliegen naar een ander land is niet zo goedkoop als in Europa.
Hier in Nederland pak je zo de trein naar een andere stad of zelfs naar een ander land. Op het eiland ben je in een uurtje rijden weer aan de andere kant van het eiland, keer op keer.
Je mist de ‘gewone’ dingen
Die zijn dan eigenlijk opeens best speciaal, want op het eiland kan je die ‘gewone’ dingen niet meer doen. Op je fiets boodschappen doen, hardlopen op het trottoir, want ik moest alles met de auto doen. En wandelpaden vind je er niet of nauwelijks. Je kunt niet even een andere stad gaan ontdekken om eens lekker te gaan shoppen. Het werk is er ook gewoon heel anders. Je hebt te maken met allerlei partijen en dat gaat allemaal op een laag tempo. Je moet er tegen kunnen, maar het is niet wat ik straks in mijn droombaan zoek.
Dit zijn enkele redenen waarom ik niet op een tropisch eiland wil wonen. Als je geboren en getogen bent op de Antillen kan ik begrijpen dat je je hier helemaal thuis voelt. Ook als je fan bent van aan het strand liggen en altijd maar het gevoel wilt hebben alsof je op vakantie bent, kan ik er best in komen dat je hier wilt wonen. Maar voor mij is het wonen op een tropisch eiland niet weggelegd. Als ik er dan toch één zou moeten kiezen zou ik kiezen voor een middelgroot eiland zoals Bali, veel faciliteiten, veel te doen en als ik dan naar het strand wil kan het ook nog eens heel goed op Bali.
13 Comments
Ben je helemaal alleen naar Curaçao verhuisd? Ik zou echt niet op een tropisch eiland kunnen wonen, en precies om de redenen die jij noemt. Daarnaast merk je als je eenmaal bent vertrokken, wat je eigenlijk hebt achtergelaten en dat je het eigenlijk best fijn had.
Zou je wel in een ander land willen wonen?
Nee was ik daar voor stage samen met Edwin. Ik zou denk wel in een ander land willen wonen, maar gewoon niet op zo’n eiland. Zo beperkt en ik ben dus echt niet gemaakt voor dagenlang op het strand liggen.
Op Curacao zou ik ook niet willen wonen, maar op geen één tropisch eiland? Dat weet ik niet, daarvoor ken ik er te weinig. Ik denk dat als het je niet ligt het je nooit zal bevallen, maar als je juist enorm van strand houdt dan kan ik me wel voorstellen dat iemand er wel gaat wonen. Ikzelf doe ook veel dingen niet meer zoals in Nederland. Hier in Bogotá is ook veel luchtvervuiling en fietsen is heel gevaarlijk. Treinen rijden er niet en altijd staat overal file. Als je ergens echt wilt wonen leer je leven met minpuntjes, al zal ik over een paar jaar wel weg willen uit de grote stad.
Ik ben al aardig op wat tropische eilanden geweest en moet echt zeggen dat ik er echt niet zou kunnen wonen. Ik kan wel begrijpen dat je voor de liefde naar een ander land zou verhuizen zoals jij hebt gedaan, maar in dat schuitje zit ik niet. Ik ben juist samen met mijn geliefde aan het kijken of Nederland wel echt ons ding is! Vind het leuk om te horen hoe anderen hierover denken.
Het grootste nadeel lijkt me inderdaad dat je niet zo gemakkelijk ergens anders heen kunt.. en het leven op eilanden is gewoon veel duurder, omdat veel dingen geimporteerd moeten worden! Toch roep ik wel altijd dat ik later bij de zee wil wonen, dus wie weet 😉
Aah ja! Ik ben dus niet zo’n enorme zon-zee-strand liefhebber, tuurlijk vind ik een aantal daagjes relaxen heel fijn en ik vind duiken ook erg gaaf. Maar altijd dat zout op m’n huid, ielgh :p
Je klinkt hetzelfde als mij 🙂 Ik heb 3 maanden stage gelopen op Curacao. Leuk hoor voor twee weken, maar toen was ik er alweer klaar mee. Alle punten die je noemt golden toen ook voor mij. Pff als ik één uur op het strand lig dan wou ik weer weg, maar veel anders was er ook niet te doen.
Haha heerlijk dat iemand het met me eens is!
Grappig, ik heb dat ook. Van te voren lijkt het de droomplek, maar voor altijd? Nee. Ik zou echt een aantal dingen missen, dat doe ik zelfs al na een paar maanden reizen. Frank en ik zoeken nu al 10 jaar naar de plek waar we zouden willen wonen als we niet meer in Nederland hoeven te wonen en hebben het nog steeds niet gevonden. Er zijn heel veel mooie plekken op de wereld, maar permanent? Lastig hoor….dan maar gewoon verder op reis, niks mis mee toch?
Gek is dat hè, dat zo’n droombeeld in het echt zo anders kan zijn. Ik heb de plek dus ook (nog) niet gevonden, wie weet blijf ik dus gewoon lekker in Nederland hangen 😉
[…] meer gedaan dan aan het strand zitten, duiken en boeken lezen. Ik schreef er al eerder over dat ik er niet zou kunnen wonen, maar ik kom zeker wel weer een keer terug om te genieten van de prachtige strandjes en om te gaan […]
Zoals ik het lees kan curaçao wel een flinke opknapbeurt gebruiken, ik ben er zelf 4 maanden gelegerd geweest,en ik sluit me aan bij dit verhaal,
na 4 maanden had ik toch echt wel alles 2x gezien op het eiland, en de bewoners zelf maken er in mijn ogen een zooitje van.
En je kan ook niet zomaar elke keer van het eiland af, na een tijdje voel je je redelijk opgesloten.
Helemaal mee eens!